De beleidsbrief armoedebestrijding 2017-2018 wordt deze weken besproken in het Vlaams parlement. Deze beleidsbrief is een actualisering van de beleidsopties genomen bij het begin van deze regeringsperiode. Wat we dus kunnen verwachten, is een uitvoering van deze beleidsopties. Maar zelfs na de presentatie van ‘10 jaar Armoedebarometers, 10 jaar armoedig beleid’ en de schrijnende cijfers met betrekking tot kinderarmoede blijven deze regering en deze minister zich in passiviteit hullen.
Mensen in of nabij armoede zijn het wachten moe
“De Vlaamse regering blijft zich inspannen om nóg meer mensen te laten delen in de economische voorspoed. De Vlaamse regering blijft zich dus inspannen om het risico op armoede, dat al een van de laagste in de Europese Unie is, verder te verminderen” zei minister-president Geert Bourgeois in zijn septemberverklaring.
Helaas, driewerf helaas. Uit de korte beleidsbrief blijkt dat de Vlaamse regering haar eigen woorden niet ernstig neemt. De beleidsbrief blijft steken in een afwachtende houding. Wie de woorden ‘opvolgen’, ‘bekijken’, ‘evalueren’, ‘waar nodig’ turft, komt tot ontluisterende vaststellingen:
– 16 maal volgt de minister een maatregel op;
– 9 maal zal de minister evalueren;
– 8 maal zal de minister het bekijken;
– 7 maal zal de minister iets doen ‘indien het nodig is’ of ‘waar het nodig is’
– 9 maal wordt er een werkgroep georganiseerd.
De korte beleidsbrief, naast samenvatting en inleiding amper 12 pagina’s lang, blijft na 3 jaar regeren nog steeds treuzelen.
Dit treuzelen vertaalt zich ook in de weinig effectieve beleidsmaatregelen die vermeld staan. De beleidsbrief blijft steken bij projectjes en projecten: 43 maal wordt het woord project gebruikt.
Op zich zijn projecten niet verkeerd. Het probleem is dat het beleid zich beperkt tot projecten en zich niet uitrolt tot een structureel beleid. De beleidsopties die te vinden zijn staan vol met die afwachtende woorden. Opnieuw wordt het beleid voor het komende jaar een armoedig beleid.
Armoedig is ook de informatie die we vinden. De armoedetoetsen worden vergezeld van een stand van zaken. Een aantal zijn nog lopend of zijn afgerond. Maar op welke manier zijn ze afgerond? Hield de regering hierbij rekening met de armoedetoets en hoe deed ze dit dan? Een korte beschrijving van het effect van de armoedetoets was nuttig geweest. Nu is het opnieuw wachten op de evaluatie binnen een werkgroep.
Armoede bestrijden vraagt meer dan mooie woorden
De Vlaamse regering beloofde verder inspanningen te doen. Uit de beleidsbrief blijkt opnieuw het tegengestelde. Er is nergens een hefboom te vinden voor een effectieve vermindering van armoede, laat staan kinderarmoede.
Mensen in of nabij armoede vragen geen wonderen of schier onmogelijke beloften, maar wel enkele concrete maatregelen die hen vooruit helpen. Huursubsidies om wonen betaalbaar te maken, in het basisonderwijs inzetten op gelijke kansen, extra maatregelen voor mensen met een migratieachtergrond binnen de sociale economie, zijn enkele concrete maatregelen die vandaag kunnen genomen worden. Verwijzen naar de afzonderlijke beleidsbrieven is niet voldoende. De beleidsbrief armoedebestrijding moet meer ambiëren dan afwachten wat anderen doen.
Ja het zijn inderdaad alleen maar woorden, rijken worden rijker, arme armer, daar zorgen ze voor, dat is al meer dan bewezen,niet